„Nie ma dzieci, są ludzie” J.Korczak

 

Witam na moim blogu. Chciałabym podzielić się z Wami moją wiedzą, refleksjami na temat praw człowieka, a w szczególności praw dziecka.

 

Badanie źródeł historycznych potwierdza tragiczną diagnozę, że wobec dzieci stosowana jest przemoc: fizyczna, emocjonalna, zaniedbanie, molestowanie seksualne.

Objawami przemocy fizycznej są: liczne sińce, rany, poparzenia, zadrapania na ciele dziecka, urazy brzucha, czaszki, oczu, złamania czy wywichnięcia kończyn. Brutalne i długotrwałe przypadki maltretowania są rozpoznawane przy pomocy zdjęć rentgenowskich. Przemoc emocjonalna: do zachowań tej kategorii zaliczyć należy: wymyślanie, ubliżanie,  straszenie, groźby, krytykowanie, ośmieszanie, poniżanie.

Zachowania te odbierają dzieciom poczucie bezpieczeństwa, narażając je na samotność, lęk, smutek.

Zaniedbanie dotyczy sytuacji, gdy rodzina nie zaspakaja potrzeb dziecka takich jak: wyżywienie, higiena osobista, wypoczynek. Dzieci zaniedbane są smutne, zmęczone i wystraszone. Skrajną formą zaniedbania jest porzucenie. Szczególnym przypadkiem jest zaniedbanie emocjonalne, są to przypadki dzieci w tak zwanej „złotej klatce”.

Molestowanie seksualne występuje w dwóch podstawowych formach:

jako zachowania pedofilne oraz jako zachowania kazirodcze. Jedne i drugie polegają na wykorzystywaniu dzieci do zaspokajania potrzeb seksualnych. Molestowanie może przybierać różne formy i natężenie: od oglądania do dotykania. Ofiarami molestowania są dziewczynki i chłopcy. Dziecko molestowane wpada w depresję, ma trudności w nauce, ucieka z domu. Często dochodzi do samookaleczenia, dziecko cierpi na bóle brzucha, skarży się na jadłowstręt, izoluje się od grupy. Najsilniejsze uczucie, jakiego doświadcza to wstyd i poczucie winy, które odbierają mu całą radość dzieciństwa.